Nýjan musterisvörð!

Það var ný reynsla að horfa upp á ríkisstjórnina á sakamannabekk á fundi sem þeir stjórnuðu ekki, heldur þjóðin. Ráðherrarnir voru aumir allir með tölu, en forstokkaðir.  Össur eins og sirkusdvergur, en Ingibjörg Sólrún skrifaði og skrifaði, en svör hennar fátækleg. Þótti mér þó Þorgerður Katrín vera langsamlega manneskjulegust og eins og hún skammaðist sín fyrir félagsskapinn! Hún hefur stuðning þlóðarinnar til að skúra gólfið í Valhöll og reka þann sem gætir fjárhirslunnar!

Þegar auga myndavélarinnar beindist að ræðustólnum voru þrír menn í bakgrunninum. Sá til vinstri var bindislaus og blindur. Sá í miðið var með blátt bindi og á svo að heita að hafi sjón. Hægra megin sat maður vambsíður með rautt bindi og kom á óvart. Hann er enda siðblindur!

 

 

 

Tímamót?

Ríkisstjórnin hefur lýst því að hún hyggist skila illa fengnum eftirlaunum þingmanna. Hún ætlar einnig að lækka laun opinberra starfsmanna sem á ofurlaunum eru. Nú er upp runninn tími sátta. Stjórnarandstaðan ætti taka vantrauststillöguna til baka. Réttast væri að senda þingið heim fram yfir áramót til þess að tryggja starfsfrið. Ríkisstjórnin ætti að nýta þá þingmenn stjórnar, og stjórnarandstðu, sem til þess eru hæfir, sér til aðstoðar við að sótthreinsa ,,sár'' þau sem víkingarnir hafa veitt þjóðinni.

Í vor eða haust er rétti tíminn fyrir Alþingiskosningar. Þá verða ,,glæpaverkin'' vonandi ljós ef einhver eru og árangurinn af endurreisnarstarfinu.

Um ræningjana  hefur Páll Ólafsson ort i minn stað:

 

Illa fenginn auðinn þinn,

áður en lýkur nösum

aftur tínir andskotinn

upp úr þínum vösum

Eitt lítið hertogadæmi

Það er ekki að sjá, að þjóðfélag sé í sköpun úr rústum hertogadæmisins Íslands, sem veiktist af græðgi og hrundi. Það sem fólk skrifar og bloggar um þennan atburð er býsna einsleitt.  Ég get með góðri samvisku bent á grein í Mbl. í dag eftir Árna Björnsson og heitir ,,Vankantar markaðskerfisins''.

Páll Ólafsson skáld var á sínum tíma óánægður með mannlíf í firði einum á Austurlandi og mætti yfirfæra eftir hentugleikum:

Það er ekki þorsk að fá

úr þessum firði;

þurru landi eru þeir á

og einskis virði.

Fallhlífarstökk

Í gærkvöldi, 19. nóv. var í Kastljósi RÚV viðtal við Jón Sigurðsson toppmanninn hjá Fjármálaeftirlitinu. Hér var slétt greitt og varlega farið. Mér fannst ég sjá fyrir mér mann að stökkva niður af stól, - með fallhlíf á bakinu. Mig grunar að þeir sem koma til með að fara í ,,saumana'' á fjármálaspillingunni verði með bundið fyrir augu. Páll Ólafsson kvað:

Svo hef ég hjá þér setið

sæll, að ekki metið

get ég það við gull.

Því, sem þá við undum,

að því hlæ ég stundum.

Það var blessað bull!

Axar-Skafti

    Mér datt í hug þessi vísa Páls Ólafssonar, er mér kom í hug, að á þessum viðsjárverðu tímum væri kannski best að fara mjúkum höndum um æru manna og kasta ekki steinum. 

Ærumann líkt og Axar-Skafta

ekki mun víða nú að fá.

Hann hefur margra manna krafta,

en má þó ganga hnjánum á,

því æran sem hann á baki ber,

frá bestu mönnum tekin er.

Speglasalur fjármagnsins

   Skrýtnar eru fréttirnar og ótrúlegar af íslensku krónunni sem hefur verið rænd og skilin eftir á rúmsjó. Enn skrýtnari fréttir berast frá hinui svörtu Afríku. Í Sómalíu hafa menn fátt að gera nema að ræna risastórum olíuskipum og selja eigendunum aftur.

   Bandaríkjamenn og Bretar bera allt í einu svo mikla virðingu fyrir sjálfstæði ríkja og lögsögu og landhelgi, að þeir hafast ekki að, en kaupa ránsfenginn á slikk. Hver græðir? Hver kaupir? Hver fjármagnar glæpagengin og verndar? 

   Spurningin er, getum við snúið þessum umhugsunarefnum upp á sjálfa okkur?.

Mættur á dekkið er'ann

   Davíð er mættur! Geir getur farið að taka til í bílskúrnum. Nú verður allt gott aftur.

Eru ekki allir í stuði?

  Áleitnar spurningar varðandi pólitík leita stundum á gamla verkalýðssinna eins og mig. Helst fyrir kosningar eins og flugur suða þær á glugg.   Kosningar eru varla í sjónmáli – og þó!   Hverjum er treystandi fyrir fjöreggi þjóðarinnar? Bjarni er farinn og Guðni alfarinn, Valgerður vofir yfir! Sjálfstæðisflokkurinn lamaður. Davíð hefur lagt þvert á aðreinina svo að Sjálfstæðismenn, hvort sem þeir eru að koma eða fara, eru lens. Hvar er Vaka?   Þingmenn Samfylkingarinnar þegja og fastast þegja þeir um eftirlaunin sem þeir tóku ófrjálsri hendi af þjóðinni. Vinstri grænir virðast vera hálf feimnir og njóta sín illa.   Næstum ekkert hefur heyrst í Össuri og ekkert frá forsetanum sem ætti þó að stappa stálinu.    Einn maður heldur sinni ró og æðruleysi, Björn Bjarnason, hann bara sinnir sínum störfum á þingi og í embætti og rækir vel. Mættu fleiri gera hið sama!

Góða ferð!

   Nú hafa tveir mætir þingmenn sagt af sér, sem hafa margt sameiginlegt. Þeir eru runnir báðir upp af sveitamenningu og tala báðir rammíslensku. Vonandi styðja þeir þjóðina á vegferðinni sem framundan er. Ég, verkamaður, óska þeim velfarnaðar

   Nú stendur uppá frjálshuga Seðlabankastjórnina, rætur hennar eru að skrælna. Enginn vökvar. Þeir eru útrunnir og eiga að færa sig úr bílstjórasætinu í hin aftari sæti. Þeim er einnig óskað góðrar ferðar!

Ný von!

 

 

   Við eigum flest von á því að veikt barn okkar, Króna, muni hressast á næstunni. Þeir innlendu læknar sem Krónu hafa haft til meðferðar og eru kallaðir krónubankastjórar hafa illa reynst, en landlæknir hefur tekið við og er sá af norskum ættum og sýnist til alls góðs líklegur.

   Ef svo illa tekst til að landlæknir nái ekki stjórn á krónubankastjórunum nýju sem og gömlu, verðum við að ættleiða barn. Nefnd hafa verið börnin Dolly og Norska-Króna, en flestum líst betur á Evru litlu, sem er vænt barn. Nafnið er snotur beygist að íslenskum hætti og hefur Mannanafnanefnd samþykkt það.

   Þetta barn Evra hefur þann ómetanlega kost, að við þurfum ekkert að sinna uppeldinu, sem verður alfarið á snærum samevrópskrar uppeldisstofnunar. Við getuum því haldið Jörfagleðinni áfram án þess að óttast að landið sökkvi!