Skáldin eru skyggn!

Er maður hugsar um og rifjar upp ráðleysi og sóun undangenginna ára undrast maður mest þá blindu sem ríkti í þjóðfélaginu og meðvirkni. Einn daginn rifjaðist upp fyrir mér ljóð, ort fyrir svona 50 árum.   Skáldið var einn sérstæðasti persónuleiki í skáldahópi þess tíma og eru mörg ljóða hans mjög athyglisverð og öll frumleg, svo ekkert núlifandi skálda nálgast hann.

Klettabelti fjallkonunnar

ráðherra viðskiptanna telur

að vegurinn til velgengni sé

að fórna efnahag og sjálfstæði

með köldu blóði eins og þorskur

 

sá frumstæði í forsætinu segir

að trúin á landi sé lík

og trúin á stokka og steina

 

þeir nota gjaldeyri ríkiskassans

til að drepa niður framleiðsluna

 

þeir eru að reisa við erlenda stjórn

yfir klettabelti fjallkonunnar

 

   Vitanlega er skáldið ekki að tala um þá sem nú eru eða voru við stjórn, en líkingin er sláandi og auðlyndirnar eru sannarlega í hættu nú og öllu frekar en á dögum skáldsins.

Athugasemdir

[Sigurður Þór Guðjónsson, 31.1.2009 kl. 16:24]

Er skáldið ekki Jónas Svafár?

[Jóhannes Eiríksson, 31.1.2009 kl. 19:31]

Sæll Sigurður. Kom engum á óvart að þú kveiktir!